Verzuring
Met onze huidige manier van leven en voeding is verzuring van het lichaam een veel voorkomend en serieus onderwerp. Lees hier waarom het lichaam kan overzuur worden.
Het lichaam als krachtcentrale
Het lichaam is niets anders dan een grote warmtekrachtcentrale waar de belangrijkst voedingsstoffen vet en koolhydraten worden verbrand om energie te produceren. De derde belangrijkste voedingsstof, eiwit, is geen brandstof en wordt alleen in geval van nood gebruikt voor energieopwekking. Bij verbranding worden altijd metabole zuren (ook wel stofwisselingszuren genoemd) gemaakt die moeten worden uitgescheiden. In de volksmond worden deze afvalstoffen ook wel ‘slakken’ genoemd. Bij het verbranden van vetten en koolhydraten worden afvalproducten geproduceerd, waaronder kooldioxide en water. Deze zijn gemakkelijk afgevoerd worden, vooral via de ademhaling en geven ons geen problemen op. Voorwaarde hiervoor is een optimale zuurstoftoevoer.
De situatie is anders met eiwitten. Ze kunnen niet worden verbrand zonder residuen achter te laten. Vooral dierlijke eiwitten uit vlees, worst, kaas, enz… bevatten zwavelhoudende bouwstenen (zoals het aminozuur cysteïne) die zwavelzuur achterlaten. Daarnaast is er salpeter en urinezuur. Deze zetten zich af in de weefsels wanneer de uitscheidingsorganen overbelast zijn en het lichaam kan oververzuurd raken. Dit vertraagt de hele stofwisseling in het lichaam, verhindert een soepele vetverbranding en put de belangrijke basische mineraalvoorraden uit. Met een alkalischdieet te volgen, los je de verzuring op en ruim je letterlijk je geblokkeerde weefsel op. Hoe alkalischer je voeding is, hoe beter de cellen worden voorzien van zuurstof en hoe meer basische vitale stoffen aanwezig zijn, hoe beter de verbranding werkt en hoe minder afvalstoffen zich ophopen, wat uiteindelijk oververzuring kan voorkomen. Eiwit is geen brandstof en moet ook niet voor dit doel worden gebruikt.
Suiker - De zuurproducent bij uitstek
Een ander probleem die voorkomt in het lichaam is dat er per dag te vaak suikerhoudend voedsel wordt gegeten (vaak in verborgen vorm) die onmiddellijk door de spieren wordt verbrand. Suiker is als superbenzine voor onze cellen. Het vet dat tegelijkertijd wordt opgenomen, belandt op de heupen, omdat het niet nodig is. Als we niet genoeg bewegen, is de spiercel ook niet bereid om suiker te verbranden. Het wordt heel gemakkelijk omgezet in vet en ook opgeslagen. Suiker zit ook zo snel in ons lichaam dat het er letterlijk mee overspoeld. Zuurstof wordt schaars en zure metabolische tussenproducten kunnen in de weefsels worden afgezet.
Dit alles brengt weinig energie en leidt meestal alleen maar tot honger of zelf vermoeidheid na de maaltijd. Als gevolg daarvan eten we voortdurend geïsoleerd suikerrijk voedsel zonder echt vol te zitten. Om het bloed te ontdoen van overtollige suikers wordt het hormoon insuline afgegeven door de alvleesklier. Wanneer dit hormoon aan het werk is, wordt alle vetafbraak geblokkeerd. Afbraak van zuren is dan niet mogelijk, omdat het terugbrengen van het suikergehalte in het bloed prioriteit heeft. De zuren blijven in het weefsel, de slijmen nemen toe en de stofwisseling wordt steeds trager, de verzuring sterker.
Eerste hulp door middel van een basenrijk dieet
De oplossing voor succesvol en blijvend af te vallen ligt ook in het activeren van de stofwisseling door een basenrijk dieet. Het is belangrijk om het zuur-base-evenwicht in de gaten te houden. Het is niet genoeg om voedsel alleen op het caloriegehalte te beoordelen. Tegenwoordig weten we veel over calorieën, vitaminen en mineralen, en we kennen het vetgehalte van voedingsmiddelen. Maar velen weten niet welke voedingsmiddelen zuurvormend zijn, welke neutraal – en welke voedingsmiddelen basisch-vormend zijn.
Als je je dieet meer wilt oriënteren op zuur of basisch voedsel, moet je niet afgaan op hoe het voedsel smaakt. Het is namelijk niet de smaak die bepaalt of een voedingsmiddel zuur of basisch is, maar het eindproduct dat achterblijft in het organisme nadat het is gebruikt.
Citroenen of andere zure vruchten zijn basevormend voedsel vanwege hun hoge mineraalgehalte. Snoep, chocolade, gebak, maar ook hartige kaas behoren tot de zuurvormende voedingsmiddelen en worden dus zuur verteerd. Naast basische mineralen bevatten citrusvruchten ook organische zuren die in de lever, ons grote chemische laboratorium, worden omgezet in basen. Deze basen zijn dan weer beschikbaar voor het bloed om andere zuren te neutraliseren. Het is daarom belangrijk om de indeling van voedingsmiddelen in zuurvormende, neutrale en basenvormende voedingsmiddelen te kennen, want je kunt niet alleen op smaak afgaan. Om alle stofwisselingsprocessen goed te kunnen reguleren, is de mens afhankelijk van voldoende alkalische voeding. Dit komt omdat het lichaam voor 70% uit basen bestaat en slecht voor 30% uit zure zuren.